آزادی = مرگ

 

آقا موشه ، ای شکموی دله / دیدی افتاد آخر دمت لای تله
حالا چشمات از کاسه در اومده / شکسته پات عمرت به سر اومده
چطور بوی گردو رو از یه فرسخی شنیدی / اون تله گنده رو تو یک قدمی ندیدی
آخه زبون بسته مگه تو چشم و گوش نداشتی / همین شکمو داشتی و فکر و عقل و هوش نداشتی
یادته یک شب تا صبح نذاشتی من بخوابم / رفته بودی تو گنجم رو دفتر و کتابم
هی بازی کردی جیغ زدی رو کاغذام دویدی / دفتر پاکنویس انشای منو جویدی
دسته گلی تو آب دادی ، من خجالت کشیدم / مزه این بیمزگی رو فردا من چشیدم
آقا موشه ، ای شکموی دله / دیدی افتاد آخر دمت لای تله
حالا چشمات از کاسه در اومده / شکسته پات عمرت به سر اومده  

شب خودم گذاشتمش توو قفس کنار بقیه ها.اما صبح که پاشدم نبودش... 

چند جای خونه واسه اش غذا گذاشتم.اما خبری از کوچولو نبود. 

میدونستم اگه بی آب بمونه میمیره ۲ روزه...اونم ریزه بود آخه 

دو روز بود که رفته بود... 

آخر شب اومدیم خونه.رفتم توو اتاق خواهرم با یه ظرف غذا گفتم ریزه ی منو ندیدی؟
با ناراحتی گفت آخی متاسفم ندیدمش. 

دست از پا درازتر اومدم بالا.و غذا رو گذاشتم توو راهرو گفتم شاید اینجاست. رفتم توو اتاقم. 

 چند دقیقه بعد خواهرم در و واکرد و اومد توو.از قیافه اش معلوم بود می خواد یه خبر بدی بهم بده. 

 گفت ریزه ات افتاده در اتاق من...فکر کنم مرده...  

به مامان و بابام گفتم که ببینید اگه مرده که ... 

یهو صداشونو شنیدم که گفتن زنده اس. 

طفلک شده بود یه ذره.توو دست بابام تکون نمی خورد.با انگشت که آب ریختم توو دهنش سر حال اومد. 

میلرزید و تلو تلو میخورد... 

منم که اشکام... 

حالا حالش خوبه خوبه.در حال شیطنته و دیگه حتی طرف در قفس هم نمیره. 

چه زندگی عجیبی دارند.همسترها تمام مدت به فکر رهایی هستن.تمام مدت دارن قفس و میجوند تا نبینید نمیدونید که چه تلاشی دارن واسه آزادی. 

اما چیزی جز مرگ در این آزادی در انتظارشون نیست. 

نمیدونم این آزادی ارزش جونشون رو داره یا نه...